Ekainaren 5ean, Bilboko Arriaga Antzokian, Bilbo Zaharra euskaltegiak antolatutako Klasikoen Irakurketa Etenik Gabearen XVIII. edizioa ospatu zen, non 1804an argitaraturiko Bizenta Mogelen Ipui onac lana ehunka ahotsaren bidez irakurri zen. Ekimen garrantzitsua izan zen atzokoa, euskal literatura eta Europako literatura klasikoa lotzen dituelako, alegia literatura-generoari lekua egiten diolako eta emakume batek euskaraz publikatutako lehen obra dugulako.

Literaturaren eta euskararen inguruko festa handia izan zen! Euskara ikasten ari diren euskaltegiko ikasleekin batera makina bat pertsona hurbildu ziren Arriaga Antzokira lan horretako pasarteren bat irakutzeko xedez, tartean, kirolariak, politikariak, idazleak, kultur eta gizarte eragileak, artistak, antzerkigileak, sindikatuetako ordezkariak, Udaleko eta Diputazioko ordezkariak… Tartanga LHII ere bertan izan zen, Inurria eta Eulia ipunaren pasartzen bat irakurtzen:

“Euliak eta Inurriak zerabilen auzi gogor bat, nor ote zen

ederrago. Euliak bere alde edo bandorako zioen:

—Zuk, Inurri itsusia, ezin burua nirekin berdindu dezakezu.

Nonahi eta noiznahi gauza guztietan aurreratzen natzaizu. Ardi edo Idi

bat hiltzen badute, neu naiz lehenengo jaten diodana nahi dudana.

Nabil Erregeen gur eta mahaietan. Lo egiteko dauzkat aukera osoan

oherik bigunenak. Nahi dudanean, eguraldi hotzetan, noa sukaldera

eta han berotzen naiz. Eguzkitara irten nahi badut, nork eragotzi? Ni

nabil, edo lurrean oinez, edo airean hegaka, nahi dudan bezala. Zu,

berriz, beti arrastaka.

—A izurri zitala! —diotsa Inurriak— Zer da ansi zu egotea

Erregeen buru eta mahaietan, lo egitea ohe bigunetan, berdin inork

ikusi nahi ez bazaitu? bazara guztientzat gogaikarria? Eguraldi

bigunarekin bazabiltza bai hegaka; zerbait badirudizu bero aldietan;

Negua datorrenean kikiltzen zara, ez zoaz mahaiko apurrak biltzera;

ezkutatzen zara toki ilunetan, eta inork ez du zure berririk, ez daki bizi

zaren edo ez; ezin aurpegirik eman diozu elur apur bati ; eta hau da

zorionekoa izatea? Ni bizi naiz udan atsegin osoan, eta non-nahi dut

zer jan. “

 

Ipuin honek irakasten digu ez buruzaleegiak izaten, ez

harrotzen gure gauzekin.

Bakoitzak bere burua goratzea, da bere burua ondo ez ezagutzea.